Jill Shalvis w książce „Szczęściara” użyła kilku mądrych stwierdzeń:
Miłość jest wszystkim, czego potrzebujesz. Odrobina czekolady od czasu do czasu na pewno jednak nie zaszkodzi.
a kolejne:
Zakochiwanie się jest jak zjedzenie naraz pudełka czekoladek – na początku wydaje się, że to dobry pomysł.
A tutaj mamy czekoladę, której odrobina nie zaszkodzi na pewno i nawet zjedzenie jej to od początku do końca to dobry pomysł. Połączenie kakao i pomarańczy nigdy nie zawodzi – tak też jest tym razem. Klasykę doprawiamy odrobiną granatu i mamy oto słodycz, której nie trzeba się aż tak drastycznie opierać 🙂
Pomarańczę dokładnie wyszorować i sparzyć. Zetrzeć na drobnej tarce skórkę – uważać, aby nie ścierać białej części, jest bardzo gorzka.
Olej kokosowy podgrzać z kakao, następnie dodać miód i mieszać do połączenia składników.
Finał
Foremkę do czekolady (lub keksówkę wyłożoną folią spożywczą) posypać dokładnie skórką z pomarańczy. Wylać masę czekoladową, posypać ziarenkami granatu.
Schłodzić w lodówce.
A przy tej oto czekoladzie będzie kolejna bezsensowna opowieść.
Poznałam kiedyś pewnego programistę, ścisły umysł, okulary, postura Szpiega z Krainy Deszczowców – słowem – klasyka.
Podczas jednej z naszych rozmów przytoczyłam mu, iż (naturalnie) amerykańscy naukowcy przeprowadzili w swoim czasie pewien eksperyment. Podzielili oni szczury na dwie grupy i karmili je w różny sposób. Pierwszej grupie nie ograniczano niczego, a druga grupa była karmiona racjami dokładnie dwa razy mniejszymi, niż pierwsza. W rezultacie – druga grupa szczurów żyła dwa razy dłużej.
Kolega myśli, patrzy na mnie całkowcie poważnie i puentuje:
– Tak, ale w końcu zjadły tyle samo…
Kurtyna.
fitkulinarnie © 2021 ALL RIGHTS RESERVED.
